فوتبال خراسان از زمانی که توانست سری میان سرها دربیاورد تا همین امروز همواره مهد بروز ستاره‌های بی‌بدیلی بوده است که در سطح کشور نیز توانسته‌اند با شایستگی تمام مطرح شوند. در کنار این ستارگان اما، بودند و هستند پیشکسوتان بسیار زیادی که تلاش‌های زیادی را برای معرفی فوتبال خراسان و البته ستاره‌هایش انجام دادند، اما خودشان در نهایت بی‌عدالتی و گمنامی خانه‌نشین شدند.
جهانگیر زنده‌دل یکی از همین پیش‌کسوتانی است که سال‌های سال در فوتبال خراسان و باشگاه ابومسلم زحمت کشید و تلاش کرد، اما حالا به دلیل بیماری خانه‌نشین شده و چشم‌انتظار شاگردان و دوستان قدیمش است تا شاید زمانی از او یاد کنند.
زنده‌دل، اگرچه حالا به مانند سابق در متن فوتبال شهر ما نیست، اما کیست که نداند او برای فوتبال خراسان چه کرده است؟ اگر امروز آن ابومسلمی که همه ما با او خاطرات تلخ و شیرین فوتبالی زیادی داریم، دیگر وجود خارجی ندارد، اما تاریخ خاک‌خورده این باشگاه ریشه‌دار را که ورق بزنی، جای جایش اسمی و یادی از جهانگیر زنده‌دل پیدا خواهدشد. چه زمانی که خودش پا به توپ بود و چه پس از آن که سرپرست بی‌ادعا و مدیری پرتلاش برای باشگاه مورد علاقه‌اش شد. او از جمله پیشکسوتان فوتبال خراسان است که خودش سال‌ها در تیم ابومسلم بازی می‌کرد و در اواسط دهه ۶٠ تا نیمه‌های دهه ٧٠ نیز مدیریت این باشگاه را برعهده داشت و پس از آن نیز مدت زیادی را به عنوان سرپرست ابومسلم فعالیت می‌کرد.
این روزها اگرچه آقاجهان از نظر جسمی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند و می‌توان غم این سختی‌ها را به خوبی در چهره‌اش دید، اما باز هم سعی می‌کند تا همان شوخ‌طبعی و بذله‌گویی گذشته را در حرف‌هایش داشته باشد؛ هرچند که برخی مواقع بغض اجازه نمی‌دهد تا حرف‌هایش به اتمام برسد.
او که حالا از مرز ٧۴سالگی نیز گذشته است با اشاره به تیم ابومسلم می‌گوید: هر اتفاقی بیفتد نمی‌توان تیم ابومسلم را از یاد مردم پاک کرد. وقتی تیم در ورزشگاه تختی بازی داشت جایی نبود که بتوانیم در آن سوزن بیندازیم و مردم علاقه خاصی به این تیم داشتند...
